Definition of the state of someone's mind at the time of committing an offence in English Turkish dictionary
- intent
- niyet
O, otuzlu yaşlara kadar bir bebek sahibi olma niyetinin olmadığını söylüyor.
-She says she has no intention of having a baby until she's in her thirties.
Adam onu öldürmek niyeti ile ona saldırdı.
-The man attacked her with the intention of killing her.
- intent
- {i} amaç
Amaçlarını bilmem gerekiyor.
-I need to know your intentions.
Onların amaçları açıktır.
-Their intentions are obvious.
- intent
- {i} gaye
- intent
- {s} niyetli
Fransızca öğrenmeye niyetlidir.
-He has been intent on learning French.
İyi niyetli olduğuna eminim.
-I'm sure your intentions are pure.
- intent
- azimli
- intent
- dikkatli
- intent
- dik
Tom'dan başka herkes dikkatle dinledi.
-Everyone but Tom listened intently.
Tom dikkatle Mary'ye baktı.
-Tom stared at Mary intently.
- intent
- {i} kasıt
O pencereyi kasıtlı olarak kırdı.
-He broke the window intentionally.
Tom bu hatayı kasıtlı olarak yaptı.
-Tom made this mistake intentionally.
- intent
- (sıfat) niyetli, istekli, hevesli, kararlı, meşgul, dalmış, dikkatli
- intent
- {s} kararlı
- intent
- {s} istekli
- intent
- {s} dalmış
- intent
- (Mukavele) niyet, maksat
- intent
- {s} hevesli
- intent
- intently dikkatle
- intent
- (isim) niyet, maksat, amaç, gaye, kasıt
Related Terms
Definition of the state of someone's mind at the time of committing an offence in English English dictionary
- intent