Definition of the state of someone's mind at the time of committing an offence in English Turkish dictionary
- intent
- niyet
Adam onu öldürmek niyeti ile ona saldırdı.
-The man attacked her with the intention of killing her.
O, otuzlu yaşlara kadar bir bebek sahibi olma niyetinin olmadığını söylüyor.
-She says she has no intention of having a baby until she's in her thirties.
- intent
- {i} amaç
Onların amaçları açıktır.
-Their intentions are obvious.
Amaçlarını bilmem gerekiyor.
-I need to know your intentions.
- intent
- {i} gaye
- intent
- {s} niyetli
Tom yapmak istemediği bir şey yapmaya niyetli değildi.
-Tom had no intention of doing anything he didn't want to do.
Polis suçluyu durdurmaya niyetliydi.
-The police were intent on stopping the criminal.
- intent
- azimli
- intent
- dikkatli
- intent
- dik
Tom dikkatle dinledi.
-Tom listened intently.
Tom dikkatle dinliyor.
-Tom is listening intently.
- intent
- {i} kasıt
O pencereyi kasıtlı olarak kırdı.
-He broke the window intentionally.
Evet, bunu kasıtlı yaptım.
-Yes, I did this intentionally.
- intent
- (sıfat) niyetli, istekli, hevesli, kararlı, meşgul, dalmış, dikkatli
- intent
- {s} kararlı
- intent
- {s} istekli
- intent
- {s} dalmış
- intent
- (Mukavele) niyet, maksat
- intent
- {s} hevesli
- intent
- intently dikkatle
- intent
- (isim) niyet, maksat, amaç, gaye, kasıt
Related Terms
Definition of the state of someone's mind at the time of committing an offence in English English dictionary
- intent