the state of being ejected or cast out; dispossession; banishment

English - Turkish

Definition of the state of being ejected or cast out; dispossession; banishment in English Turkish dictionary
ejection: (Jeoloji) fışkıran şey
ejection: (Jeoloji) çıkarılan şey
ejection: (Avcılık) çıkartma
ejection: (Avcılık) boş kovan atma
ejection: atma
ejection: püskürme
ejection: ejeksiyon
ejection: {i} fırlama
ejection: {i} tahliye
ejection: {i} çıkarma
ejection: (Askeri) FIRLATMA: 1: Bir uçaktan kendinden müteharrik bir koltuk veya kapsül vasıtasıyla ayırmak. 2. Bir hava aracında, bir uçağın belirli kısım yükünden, tatmin edici bir ayrılmayı temin etmesi için yapılan kuvvetli ayırma işlemi
ejection: (Nükleer Bilimler) püskürtme
ejection: (Tıp) Dışarı atılan madde
ejection: {i} çıkan şey
ejection: {i} dışarı atma
ejection: (Tıp) Dışarı atma, boşaltma, çıkartma
ejection: fırlatma, dışarı atma

English - English

Definition of the state of being ejected or cast out; dispossession; banishment in English English dictionary: ejection

the state of being ejected or cast out; dispossession; banishment

Hyphenation

the state of be·ing ejected or cast out; dispossession; ban·ish·ment

History

Favorites