English - Turkish
Definition of the state of being ejected or cast out; dispossession; banishment in English Turkish dictionary
- ejection
- (Jeoloji) fışkıran şey
- ejection
- (Jeoloji) çıkarılan şey
- ejection
- (Avcılık) çıkartma
- ejection
- (Avcılık) boş kovan atma
- ejection
- atma
- ejection
- püskürme
- ejection
- ejeksiyon
- ejection
- {i} fırlama
- ejection
- {i} tahliye
- ejection
- {i} çıkarma
- ejection
- (Askeri) FIRLATMA: 1: Bir uçaktan kendinden müteharrik bir koltuk veya kapsül vasıtasıyla ayırmak. 2. Bir hava aracında, bir uçağın belirli kısım yükünden, tatmin edici bir ayrılmayı temin etmesi için yapılan kuvvetli ayırma işlemi
- ejection
- (Nükleer Bilimler) püskürtme
- ejection
- (Tıp) Dışarı atılan madde
- ejection
- {i} çıkan şey
- ejection
- {i} dışarı atma
- ejection
- (Tıp) Dışarı atma, boşaltma, çıkartma
- ejection
- fırlatma, dışarı atma
Related Terms
English - English
Definition of the state of being ejected or cast out; dispossession; banishment in English English dictionary
- ejection
the state of being ejected or cast out; dispossession; banishment
Hyphenation
the state of be·ing ejected or cast out; dispossession; ban·ish·mentPronunciation
Resimler
Favorites