the person or thing in the first position

English - Turkish

Definition of the person or thing in the first position in English Turkish dictionary

Related Terms

first

birinci

Onun hakkında konuşmak için birinci olmak isteyen kimse olmadığı ortaya çıktı.Şimdi ne yaparız? - It turned out there was nobody who would be the first to talk about it. What do we do now?

O, satranç turnuvasında birincilik ödülünü aldı. - He carried off the first prize at the chess tournament.

first

ilkönce

first

baş yer

first

en büyük

first

(sıfat) ilk, birinci, baş, başta gelen, önde gelen

first

{i} ilk, birinci. z

first

{i} ilkin, evvela, ilkönce, önce

first

ondan evvel

first

en ileride

first

{s} baş, en büyük

first

en büyuk

first

ayın ilk günü

Kiranı her zaman ayın ilk gününde ödemen gerekiyor. - You're supposed to always pay your rent on the first of the month.

Tom her ayın ilk gününde kira öder. - Tom pays rent on the first day of every month.

first

firsts en iyi kalite eşya

first

ilk olarak

Hangisi ilk olarak geldi? Yumurta mı yoksa tavuk mu? - What came first? The egg or the hen?

Farzet ki işten atıldın, ilk olarak ne yaparsın? - Suppose you are fired, what will you do first?

first

{s} başta gelen

first

ilk defa olarak

first

(zarf) ilk olarak, başta, ilkönce, ilk kez, önce, öncelikle

first

{s} önde gelen

Yunanların önde gelen tanrısı Zeus'u şereflendirmek için İsa'dan Önce 776'da ilk Olimpiyat oyunları Olimpos Dağının eteğinde düzenlendi. - In 776 B.C., the first Olympic Games were held at the foot of Mount Olympus to honor the Greeks' chief god, Zeus.

first

başta

Ben ilk başta onun kolay olduğunu düşündüm. - I thought it easy at first.

İlk başta her insan 10 ABD doları ödemişti. - At first each man had paid $10.

first

{i} başlangıç

Başlangıçta hatalarım hakkında endişeliydim. - I was worried about my mistakes at first.

Başlangıçta, çok hızlı konuştukları zaman insanları zorlukla anlardım. - At first, I had difficulty understanding people when they spoke too fast.

English - English

Definition of the person or thing in the first position in English English dictionary

first

Hyphenation

the per·son or thing in the first po·si·tion

Turkish pronunciation

dhi pırsın ır thîng în dhi fırst pızîşın

Pronunciation

/ᴛʜē ˈpərsən ər ˈᴛʜəɴɢ ən ᴛʜē ˈfərst pəˈzəsʜən/ /ðiː ˈpɜrsən ɜr ˈθɪŋ ɪn ðiː ˈfɜrst pəˈzɪʃən/