English - Turkish
Definition of the part of the sentence (or clause) which states something about the subject in English Turkish dictionary
- predicate
- (Dilbilim) man yüklem
- predicate
- müsnet
- predicate
- isnat etmek
- predicate
- belirtmek
- predicate
- yüklem
Bu cümlenin bir yüklemi var ama bir öznesi yok.
-This sentence has a predicate but no subject.
Cümlenin bir yüklemi olması gerekir.
-The sentence must have a predicate.
- predicate
- belirlemek
- predicate
- dayandırmak
- predicate
- (Bilgisayar) karşılaştırma belirtimi
- predicate
- belirtmek, ifade etmek, göstermek
- predicate
- doğrulamak, teyit etmek
- predicate
- predicate on: dayandırmak, isnat etmek
- predicate
- bir önermede kabul veya reddedilmiş nokta
- predicate
- (fiil) doğrulamak, belirtmek, beyan etmek, dayandırmak
- predicate
- {f} doğrulamak
- predicate
- i., dilb., man. yüklem. s. yüklemle ilgili
- predicate
- (isim) yüklem
- predicate
- (SQL) karşılaştırma belirtimi
- predicate
- yüklemle ilgili
Related Terms
English - English
Definition of the part of the sentence (or clause) which states something about the subject in English English dictionary
- predicate
In The dog barked very loudly, the subject is the dog and the predicate is barked very loudly.
the part of the sentence (or clause) which states something about the subject
Hyphenation
the part of the sen·tence (or clause) which States some·thing a·bout the sub·jectPronunciation
Resimler
History
Favorites