English - Turkish
Definition of the cause, force, principle, or divine will that predetermines events in English Turkish dictionary
- fate
- kader
O, kaderi ile yüzleşmeye hazırdı.
-She was ready to face her fate.
O, kaderini kabul etmek zorunda kaldı.
-She had to accept her fate.
- fate
- devran
- fate
- mukadderat
- fate
- alın yazısı
- fate
- gelecek
Hiçbir amacı yokmuş gibi görünen ama var olmaktan başka bir kaderi olmadığı da açık olan bir sonsuzluktaki sonsuz gelecekte neler olacak?
-What will happen in the eternal future that seems to have no purpose, but clearly just manifested by fate?
- fate
- yazgı
- fate
- {i} son
Sonunda iki aile kaderini kabul etti.
-In the end the two families accepted their fate.
Son tanık mahkûmun kaderini belirledi.
-The last witness sealed the prisoner's fate.
- fate
- ölüm
Herkes aynı kaderi bekliyordu - ölüm.
-Everybody was waiting the same fate - death.
Ölüm herkesin kaderidir.
-Death is everyone's fate.
- fate
- {i} felek
- fate
- {i} kader tanrıçası
- fate
- fated kadere dayanan
- fate
- (isim) kader, kısmet, alın yazısı, tâlih, akibet, felâket, son, ecel, felek, kader tanrıçası
- fate
- mahvolmaya mahkûm
- fate
- kadere bağlı
- fate
- {i} kısmet
- fate
- the Fates kader tanrıçaları
Related Terms
English - English
Definition of the cause, force, principle, or divine will that predetermines events in English English dictionary
- fate
the cause, force, principle, or divine will that predetermines events
Hyphenation
the cause, force, principle, or di·vine will that predetermines eventsPronunciation
Resimler
Favorites