Definition of the cause, force, principle, or divine will that predetermines events in English Turkish dictionary
- fate
- kader
Ben kaderime boyun eğmek için zorlandım.
-I was forced to submit to my fate.
O, kaderi ile yüzleşmeye hazırdı.
-She was ready to face her fate.
- fate
- devran
- fate
- mukadderat
- fate
- alın yazısı
- fate
- gelecek
Hiçbir amacı yokmuş gibi görünen ama var olmaktan başka bir kaderi olmadığı da açık olan bir sonsuzluktaki sonsuz gelecekte neler olacak?
-What will happen in the eternal future that seems to have no purpose, but clearly just manifested by fate?
- fate
- yazgı
- fate
- {i} son
Sonunda iki aile kaderini kabul etti.
-In the end the two families accepted their fate.
Tutsakların kaderi görüşmenin sonucuna göre değişir.
-The fate of the hostages depends on the result of the negotiation.
- fate
- ölüm
Belki ölüme meydan okumamalısın.
-Maybe you shouldn't tempt fate.
Test pilotları sürekli ölüme meydan okuyor.
-Test pilots are constantly tempting fate.
- fate
- {i} felek
- fate
- {i} kader tanrıçası
- fate
- fated kadere dayanan
- fate
- (isim) kader, kısmet, alın yazısı, tâlih, akibet, felâket, son, ecel, felek, kader tanrıçası
- fate
- mahvolmaya mahkûm
- fate
- kadere bağlı
- fate
- {i} kısmet
- fate
- the Fates kader tanrıçaları
Related Terms
Definition of the cause, force, principle, or divine will that predetermines events in English English dictionary
- fate