English - Turkish
Definition of the act or process of one who, or that which, binds in English Turkish dictionary
- binding
- {i} bağlama
- binding
- (Ticaret) uyulması zorunlu
- binding
- vacip
- binding
- bağlanarak
- binding
- (Kanun) ilzam edici
- binding
- uyulması gereken
- binding
- kenar süsü
- binding
- bağlayıcı
Bir kira sözleşmesi, ev sahibi ve kiracıları arasında yasal olarak bağlayıcı bir belgedir.
-A tenancy agreement is a legally binding document between a landlord and their tenant.
O yasal olarak bağlayıcı değil.
-It's not legally binding.
- binding
- {f} bağlan
- binding
- (Giyim) Biye: Genellikle giysinin yaka, kol, etek çevresine kendi kumaşından veya başka kumaştan geçirilen ince şerit
- binding
- {i} bağlanım
- binding
- {f} bağ
Bir kira sözleşmesi, ev sahibi ve kiracıları arasında yasal olarak bağlayıcı bir belgedir.
-A tenancy agreement is a legally binding document between a landlord and their tenant.
Bu anlaşma tüm tarafları bağlıyor.
-This agreement is binding on all parties.
- binding
- (Nükleer Bilimler) bağlanma
- binding
- (isim) ciltleme, cilt
- binding
- {i} cilt
- binding
- {i} ciltleme; cilt
- binding
- kenar süsü/kapak/ciltleme
- binding
- bind bağla
- binding
- {s} zorlayıcı
- binding
- (sıfat) bağlayıcı, bağlayan
Related Terms
English - English
Definition of the act or process of one who, or that which, binds in English English dictionary
- binding
the act or process of one who, or that which, binds
Hyphenation
the act or proc·ess of one who, or that which, bindsPronunciation
Resimler
History
Favorites