English - Turkish
Definition of the act of inducting in English Turkish dictionary
- induction
- (Tıp) Elektrikle veya mıknatıslı bir maddenin diğer bir maddeye yaklaştırılmasıyla ikinci maddede mıknatıs veya elektrik meydana getirme, indükleme, endüksiyon
- induction
- {i} giriş
- induction
- {i} başlatma
- induction
- (Biyokimya) başlatım
- induction
- {i} indükleme
- induction
- göreve başlatma
- induction
- (Gıda) harekete geçirme
- induction
- {i} indüksiyon
Gazlı pilav pişireceğini bozdum bu yüzden onun yerine indüksiyonlu pilav pişirici aldım.
-I broke my gas-powered rice cooker so I got an induction rice cooker instead.
İndüksiyon setüstü mıknatıslar kullanır.
-Induction cooktops use magnets.
- induction
- tümevarım
- induction
- {i} neden olma
- induction
- {i} resmen göreve başlatma
- induction
- elek
- induction
- tüme varım
- the act of
- eyleminin
- induction
- atama,tüme varım
- induction
- {i} göreve getirme
- induction
- (Tıp) Sebep olma
- induction
- {i} ileri sürme
- induction
- (isim) resmen göreve başlatma, başlatma, askere alma, giriş, ileri sürme, neden olma, tümevarım, indüksiyon, indükleme
Related Terms
English - English
Definition of the act of inducting in English English dictionary
- induction
the act of inducting
Pronunciation
Resimler
Favorites