the act of binding oneself by a social, legal, or moral tie to someone

English - Turkish

Definition of the act of binding oneself by a social, legal, or moral tie to someone in English Turkish dictionary

Related Terms

obligation

(Ticaret) sorumluluk

obligation

(Ticaret) tazminat

obligation

müdana

obligation

fariza

obligation

(Kanun) yumuş

obligation

borç senedi

obligation

yükümlülük

Ben sadece benim toplumsal yükümlülüklerimi yerine getirmek için partiye gittim. - I only went to the party to fulfill my societal obligations.

Tom yükümlülüklerini yerine getirmedi. - Tom didn't fulfill his obligations.

obligation

mecburiyet

obligation

{i} zorunluluk

O, zorunluluklarından dolayı artık gelemeyecek. - He won't be able to come anymore due to his obligations.

Have to zorunluluk ifade etmek için kullanılır. - Have to is used to express obligation.

obligation

Iaw of obligations borçlar hukuku

obligation

{i} zorunluluk, zorunluk, mecburiyet; yüküm, yükümlülük; farz

obligation

{i} senet

obligation

{i} ödev

obligation

{i} borç

obligation

(Askeri) MECBURİYET, TAAHHÜT, BORÇ: Verilen bir sipariş, ihale edilen bir sözleşme veya yaptırılan bir hizmetin ödenmesine ait bir tahsisat veya fon karşılığı olarak, özel surette ayrılmış dolar miktarı

English - English

Definition of the act of binding oneself by a social, legal, or moral tie to someone in English English dictionary

obligation

Hyphenation

the act of bind·ing one·self by a social, legal, or mor·al tie to some·one