Definition of that which exists; a being; a creature; an entity; as, living existences in English Turkish dictionary
- existence
- {i} varoluş
Tanrı kavramı, varoluşumuz hakkındaki bilgisizliğimizi bastırmak için kurulmuş bir hayaldir.
-The concept of God is a fantasy, created to placate our ignorance about our own existence.
Varoluş anlamsız bir kavramdır.
-Existence is a meaningless concept.
- existence
- mevcudiyet
- existence
- {i} varlık
O, başka bir varlık düzleminde yaşıyor.
-She lives on another plane of existence.
- existence
- varoluşçuluk
- existence
- yaşayış biçimi
- existence
- vücut
- existence
- oluş
Dünya yaklaşık beş bin milyon yıl önce oluştu.
-The earth came into existence about five thousand million years ago.
1989 yılında, son derece ünlü Eyfel Kulesi var oluşunun yüz yılını kutladı.
-In 1989, the extremely famous Eiffel Tower celebrated its one hundred years of existence.
- existence
- yaşam biçimi
- existence
- ömür
- existence
- durmuş
- existence
- {i} hayat
Bir romanın varlığının tek nedeni hayatı temsil etmek için girişimde bulunmasıdır.
-The only reason for the existence of a novel is that it does attempt to represent life.
Bir ulusun hayatı tehlikede değilse, savaş cinayettir.
-Unless a nation's existence is in peril, war is murder.
- existence
- {i} hayat, yaşam
- existence
- {i} olma
Related Terms
Definition of that which exists; a being; a creature; an entity; as, living existences in English English dictionary
- existence