English - Turkish
Definition of that binds; obligatory in English Turkish dictionary
- binding
- {i} bağlama
- binding
- (Ticaret) uyulması zorunlu
- binding
- vacip
- binding
- bağlanarak
- binding
- (Kanun) ilzam edici
- binding
- uyulması gereken
- binding
- kenar süsü
- binding
- bağlayıcı
O yasal olarak bağlayıcı değil.
-It's not legally binding.
Bir kira sözleşmesi, ev sahibi ve kiracıları arasında yasal olarak bağlayıcı bir belgedir.
-A tenancy agreement is a legally binding document between a landlord and their tenant.
- binding
- {f} bağlan
- binding
- (Giyim) Biye: Genellikle giysinin yaka, kol, etek çevresine kendi kumaşından veya başka kumaştan geçirilen ince şerit
- binding
- {i} bağlanım
- binding
- {f} bağ
O yasal olarak bağlayıcı değil.
-It's not legally binding.
Bu anlaşma tüm tarafları bağlıyor.
-This agreement is binding on all parties.
- binding
- (Nükleer Bilimler) bağlanma
- binding
- (isim) ciltleme, cilt
- binding
- {i} cilt
- binding
- {i} ciltleme; cilt
- binding
- kenar süsü/kapak/ciltleme
- binding
- bind bağla
- binding
- {s} zorlayıcı
- binding
- (sıfat) bağlayıcı, bağlayan
Related Terms
English - English
Definition of that binds; obligatory in English English dictionary
- binding
that binds; obligatory
Hyphenation
that binds; ob·lig·a·to·ryPronunciation
Resimler
History
Favorites