Turkish - Turkish
Definition of tezkiye in Turkish Turkish dictionary
- Temize çıkarma, aklama
- Bir kimsenin iyi bir insan olduğunu kendisini tanıyanlardan soruşturarak ortaya çıkarma
- (Osmanlı Dönemi) doğruluğuna şehâdet etmek, temize çıkarma
- TEZKİYE
- (Osmanlı Dönemi) Doğruluğuna şehadet etmek
- TEZKİYE
- (Osmanlı Dönemi) Birisinin durumu hakkında soruşturmak
- TEZKİYE
- (Osmanlı Dönemi) Zekât vermek
- TEZKİYE
- (Osmanlı Dönemi) Pak ve temiz etmek
- TEZKİYE
- (Osmanlı Dönemi) Övmek, medhetmek
- TEZKİYE
- (Osmanlı Dönemi) Zekât almak
- TEZKİYE
- (Hukuk) Aklama,(kusurdan)temize çıkarma;tanıkların durumunu öğrenebilmek için mahkemenin o tanıkların bulunduğu yere veya muhtar gönderdiği yazı;tanıkların adil ve tanıklıkları kabul olunabilir kimselerden bulunduğunu bildirmek
- TEZKİYE VARAKASI
- (Hukuk) Kamu görevlilerinin niteliklerini ve durumlarını gösteren ve kanunların istediği hususların içerisine yazıldığı belge