Turkish - Turkish
Definition of terki̇b in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Birkaç şeyin beraber olması. Birkaç şeyin karıştırılması ile meydana getirilmek
- (Hukuk) Oluşum,biraraya getirme,oluşturma;birkaç şeyi bir araya getirerek karışık birşey oluşturmak
- (Osmanlı Dönemi) Gr: Terkib-i nâkıs ve terkib-i tam olarak iki kısma ayrılır. Terkib-i nâkıs: Cümle kadar olmayan terkiblerdir. Terkib-i tam ise; bir cümleden ibarettir. Birbirine eklenen kelimelere terkib denir. Bunlar bir ismin veya sıfatın benzerleri arasında belirtilmesi için başına getirilen isim veya sıfatla birlikte meydana gelir. Meselâ: Bahçenin duvarı. Kırmızı çiçek... Bu cümleden birincisine "is
- (Osmanlı Dönemi) Birbirine karıştırılmış maddeler
Turkish - English
Definition of terki̇b in Turkish English dictionary
- terkib
- composition