Turkish - English
Definition of tanık in Turkish English dictionary
- evidence
He was called to give evidence.
-O, tanıklık etmek için çağrıldı.
- witness, eyewitness şahit
- (Hukuk) witness
He witnessed the accident.
-O, kazaya tanıklık etti.
He came only as a witness to the light.
-O, ışığa sadece bir tanık gibi geldi.
- deponent
- witness, eyewitness
- example which proves a point
- attester
- witness to
- testify
We speak that we do know, and testify that we have seen; and ye receive not our witness.
-Biz bildiğimizi söylüyoruz, gördüğümüze tanıklık ediyoruz; sizler ise bizim tanıklığımızı kabul etmiyorsunuz.
I'd never testify against my wife.
-Eşim aleyhine asla tanıklık etmezdim.
- second
- tanık kürsüsü
- witness stand
- tanık kürsüsü
- witness box
- tanık kürsüsüne çıkmak
- to take the witness stand
- tanık olarak göstermek
- call smb. in evidence
- tanık olarak çağırmak
- call smb. in testimony
- tanık olmak
- to see, witness
- tanık olmak
- witness
- tanık olmak
- to witness
- tanık sandalyesi
- witness stand
- tanık sandalyesi
- witness box
- tanıklar
- witnesses
We were witnesses of the accident.
-Kazanın tanıklarıydık.
The witnesses appeared before the judge.
-Tanıklar hakim karşısına çıktı.
- tanık olmak
- witness to
- ispat, tanık, delil
- proof, witnesses, evidence
- esas tanık
- (Kanun) principal witness
- ortağını ele veren tanık
- approver
- yalancı tanık
- perjurer
- yalancı tanık/şahit
- law perjurer
- ünlü tanık
- character witness
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of tanık in Turkish Turkish dictionary
- Gördüğünü ve bildiğini anlatan, bilgi veren kimse, şahit
- Duruşmada bilgisine, görgüsüne başvurulan kimse, şahit
- Gördüğünü ve bildiğini anlatan, bilgi veren kimse, şahit: "Aksini söyleyen bir tanık da çıkmamıştı."- T. Buğra
- şahit
- tanık olmak
- Bir olayı görmek ve duymak, şahit olmak
- tanık tepe
- Yatay veya bir yana eğimli katmanlardan oluşan bir yaylada, akarsu aşındırmasından az çok kurtulabilen ve aşınmadan önceki yüzeyin bir parçası olan tepecik
- Tanık olmak
- şahit olmak
- yalancı tanık
- Bilgisine başvurulduğu hâlde doğruyu söylemeyen kişi