English - English
Definition of târi̇k in English English dictionary
- Tarik
- {i} male first name
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of târi̇k in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) f. Karanlık
- (Osmanlı Dönemi) Terkeden, vazgeçen, bırakan
- TARÎK
- (Osmanlı Dönemi) Bir maksada nâil olmak için icrâsı lâzım olan husus veya bu hususların hey'et-i mecmuası
- TARÎK
- (Osmanlı Dönemi) Yol. Tarz, usûl
- TARÎK
- (Osmanlı Dönemi) Vâsıta. Meslek
- tarik
- Yol
- tarik
- (Osmanlı Dönemi) yol, tarz, usul, vâsıta, meslek
- ASLAH TARİK
- (Osmanlı Dönemi) En selâmetli tarz. En salih usul, yol
- KAT'I TARİK
- (Hukuk) Yol kesme
- KATİ TARİK
- (Hukuk) Yol kesme
- kâtıü't·tarik
- (Osmanlı Dönemi) yol kesen, eşkıya