Definition of speak or act in a rude or contemptuous manner, offend, affront in English Turkish dictionary
- insult
- hakaret etmek
Sana hakaret etmek istemedim.
-I didn't want to insult you.
Tom'a hakaret etmek istemedim.
-I didn't want to insult Tom.
- insult
- {f} aşağılamak
Seni aşağılamak istemedim.
-I didn't mean to insult you.
Ben onu aşağılamak istemedim.
-I didn't want to insult him.
- insult
- hakaret
O, bir hakarete katlandı.
-He suffered an insult.
Böyle bir hakarete tahammül edemem.
-I cannot bear such an insult.
- insult
- {i} aşağılama
Ben onu aşağılamak istemiyorum.
-I don't want to insult him.
Kız kardeşimi aşağılamaya nasıl cesaret edersin?
-How dare you insult my sister!
- insult
- {f} hakaret etmek, aşağısamak, hor görmek
- insult
- saldırmak
- insult
- hakaretle
Ben bu hakaretlere dayanamam.
-I can't put up with these insults.
Onun hakaretlerine daha fazla katlanamam.
-I can't put up with his insults any longer.
- insult
- sövme
- insult
- {f} hakaret et
O, sanki ona hakaret etmişiz gibi davrandı.
-He acted as though we had insulted him.
Hiç kimse bu adamlara hakaret etmek istemedi.
-No one wanted to insult these men.
- insult
- aşağısamak
- insult
- (Tıp) travma
- insult
- {i} hor görme
- insult
- (Tıp) yara, bere, sağlığa zarar verici
- insult
- {i} onur kırma
- insult
- fena muamele etmek
- insult
- {f} şerefini iki paralık etmek
- insult
- {i} hakaret, onur kırma, aşağısama
- insult
- {f} onurunu kırmak
Onların onurunu kırmak istemiyorum.
-I don't want to insult them.
Related Terms
Definition of speak or act in a rude or contemptuous manner, offend, affront in English English dictionary
- {f} insult