Definition of something that is known to have happened or to be true or to exist in English Turkish dictionary
- fact
- {i} hakikat
- fact
- {i} unsur
- fact
- factfinding delil toplayan accessory after the fact cürüm işlendikten sonra suç ortağı olan kimse
- fact
- in fact gerçekten
- fact
- gösterilen husus veya keyfiyet
- fact
- filvaki
- fact
- hakikaten
- fact
- hadise
- fact
- olgusal gerçek
- fact
- çarpınım
- fact
- gerçek olay
- fact
- olmuş şey
- fact
- doğru bilgi
- fact
- gerçek
Gerçekler uzun yıllar boyunca açıklanmadı.
-The facts did not become public for many years.
Bunlar gerçeklerdir. Onlar hakkında sıkı düşünün!
-These are the facts. Think hard about them!
- fact
- olay
Olay onun dürüstlüğünü kanıtlıyor.
-The fact proves his honesty.
Olayın nedenini belirlemek için bir gerçeği bulma komitesi kuruldu.
-A fact-finding committee was set up to determine the cause of the incident.
- fact
- olgu
O kitap, olgusal hatalarla doludur.
-That book is full of factual errors.
Olgun insanlar fikirler hakkında konuşur, aydınlar gerçekler hakkında, ve sıradan insanlar da ne yedikleri hakkında konuşurlar.
-Wise men talk about ideas, intellectuals about facts, and the ordinary man talks about what he eats.
- fact
- bilgi
Yukarıdaki metin konuyla ilgili kesin bilgiler içermiyor.
-The text above contains no accurate facts on the matter.
Başka insanları ikna etmek için gerekli olan bilgileri yazın.
-Write down the facts needed to convince other people.
- fact
- (isim) gerçek, hakikat, olgu, unsur, durum, olay, eylem
- fact
- (Avrupa Birliği) fiil, vaka, olay
Related Terms
Definition of something that is known to have happened or to be true or to exist in English English dictionary
- fact