Definition of someone who has committed (or been legally convicted of) a crime in English Turkish dictionary
- criminal
- {i} sabıkalı
İlk tanıştığımızda Tom'un bir sabıkalı olduğunu bilmiyordum.
-I didn't know Tom was a criminal when I first met him.
Polis sabıkalının nerede olduğunu buldu.
-The police found out where the criminal lived.
- criminal
- {i} suçlu
Bildiğim kadarıyla o bir suçludur.
-For all I know, he's a criminal.
Her şeyi göz önüne alırsak, o suçlu olamaz.
-Taking everything into consideration, he can't be the criminal.
- criminal
- {s} suç oluşturan
- criminal
- suç işlemiş kimse
- criminal
- cezalı
- criminal
- {s} cinayet
Cinayet ve soygun suç eylemleridir.
-Murder and robbery are criminal acts.
Adli tıp uzmanları ve cinayet masası dedektifleri, güvenlik çemberine alınmış yerde ve çevresinde çalışmalarını sürdürdüler.
-Forensics officers and criminal investigations detectives continued to work at the cordoned-off unit and its surrounds.
- criminal
- kriminal
Sami'nin kriminal kariyeri kısa kesildi.
-Sami's criminal career was cut short.
Polis tıbbi konulardaki kriminal suçlamaları izlemekte isteksizdir.
-The police are reluctant to pursue criminal charges in medical cases.
- criminal
- fahiş
- criminal
- suçla ilgili
- criminal
- çok kötü
- criminal
- (Askeri) CİNAİ, CEZAİ, KRİMİNAL
- criminal
- (sıfat) suç oluşturan, canice; cinayet; ceza
- criminal
- fahiş cani
- criminal
- tecavüz
- criminal
- criminal court ağır
- criminal
- criminal assault ırza tecavüz
- criminal
- {s} ceza
Ceza hukukunda bir otoritedir.
-He is an authority on criminal law.
Hapishane suçluların cezalandırılmak için gittiği yerdir.
-Jail is where criminals go to be punished.
Related Terms
Definition of someone who has committed (or been legally convicted of) a crime in English English dictionary
- outlaw
- crook
- felon
- malefactor
- criminal