English - Turkish
Definition of someone who decides something, such as a dispute in English Turkish dictionary
- settler
- {i} yeni yere yerleşen kimse
- settler
- yerleşimci
Yerleşimciler Hıristiyan dinini kucakladı.
-The settlers embraced the Christian religion.
Yerleşimciler kızıl derililerin yardımını kabul etti.
-The settlers accepted the Indians' help.
- settler
- yerleşen
- settler
- yeni bir yere gidip yerleşen kimse
- settler
- göçmen
Göçmenler vadideki toprağın verimli olduğunu öğrendiler.
-The settlers learned that the land in the valley was fertile.
Göçmenler dünyadaki en huzurlu insanlardır. Onlara ait olmayan bir toprağı işgal etmek için binlerce mil geçerler ve eğer vahşi yerli değillerse kimseyi öldürmezler.
-The settlers are the most peaceful people in the world. They cross thousands of miles to occupy a land that doesn't belong to them and they never kill anyone if they're not a savage native.
- settler
- {i} son darbe
- settler
- {i} iskân edilen bir yere yerleşen/yerleştirilen kimse
- settler
- göçmen/yerleşimci
- settler
- {i} susturan cevap
- settler
- {i} son söz
Related Terms
English - English
Definition of someone who decides something, such as a dispute in English English dictionary
- settler
someone who decides something, such as a dispute
Hyphenation
some·one who decides something, such as a dis·putePronunciation
Resimler
Favorites