Turkish - English
Definition of serkeş in Turkish English dictionary
- strongheaded
- unruly, rebellious, disobedient
- unruly or refractory person
- fractious
- froward
- disorderly
- unruly
- wanton
- rebellious
- wild
- disobedient
- rounder
- unruly, intractable, refractory
- defiant
- ill-natured
- hard-bitten
- lawless
- contumacious
- disobedience
- stubborn
- rebel
- naughty
- hardbitten
Turkish - Turkish
Definition of serkeş in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) f. İnatçı, isyan eden. Kafa tutan. Asi
- (Hukuk) İtaatsiz; dikbaşlı; inatçı
- (Osmanlı Dönemi) isyan eden, başıbozuk, dikkafalı
- Kafa tutan, başkaldıran
- Kafa tutan, baş kaldıran: "Ün salmış nice serkeş efeleri kendime bent etmiş, nice açları doyurmuş, nice çıplakları giydirmiş..."- Y. K. Karaosmanoğlu
- Kafa tutan, baş kaldıran
serkeş
Hyphenation
ser·keşPronunciation
Resimler
History
Favorites