sema

Turkish - English

Definition of sema in Turkish English dictionary: heaven; sky; firmament; welkin; sky, the firmament gök, gökyüzü; empyrean; schema; azure
sema etmek: (for a Mevlevi dervish) to whirl

Turkish - Turkish

Definition of sema in Turkish Turkish dictionary: İşitme, duyma; Mevlevî dervişlerinin ney, nısfiye gibi çalgılar eşliğinde, kollarını iki yana açıp dönerek yaptıkları ayın; Gök, gökyüzü: "Burası ufukları geniş, şeması bulutsuz, güneşi berrak bir yeşil saha idi."- H. C. Yalçın; (Osmanlı Dönemi) Her şeyin sakfı; (Osmanlı Dönemi) Gölgelik; (Osmanlı Dönemi) Bulut ve emsali örtü.(Resul-i Ekrem'den (A.S.M.) şöyle rivayet olunmuştur. Sema'ya uruç buyurdukları zaman kale burçları gibi bir mevkide bir takım melâike görmüştü. Bunlar birbirlerinin yüzüne doğru, mütekabilen yürüyüp gidiyorlardı. Bunlar nereye gidiyorlar diye Resul-i Ekrem (A.S.M.) Cebrâil'e (A.S.) sordu. Cebrâil: Bilmiyorum. Ancak yaratıldığımdan beri ben bunları görürüm ve evvel gördüğümün bir tânesini bir daha görmem dedi. Onlardan birine, iki; (Osmanlı Dönemi) Gök yüzü. Asuman. Gök; Gök, gökyüzü; Gök, gökyüzü: "Burası ufukları geniş, seması bulutsuz, güneşi berrak bir yeşil saha idi."- H. C. Yalçın. İşitme, duyma; Mevlevi dervişlerinin ney, nısfiye gibi çalgılar eşliğinde, kollarını iki yana açıp dönerek yaptıkları ayin; Mevlevi dervişlerinin kollarını iki yana açıp dönerek yaptıkları ayin; (Osmanlı Dönemi) gök
SEMA': (Osmanlı Dönemi) İşitmek, kulakla dinlemek
SEMA': (Osmanlı Dönemi) Mevlevilerin zikir esnasındaki dönüşleri
SEMA'MA': (Osmanlı Dönemi) Küçük başlı
SEMA'MA': (Osmanlı Dönemi) Yular