Turkish - English
Definition of sefi̇h in Turkish English dictionary
- sefih
- dissipate
- sefih
- profligate
- sefih
- dissolute person
- sefih
- prodigal
- sefih
- riotous
- sefih
- dissolute, dissipated, debauched
- sefih
- recklessly extravagant with money, profligate
- sefih
- Lothario
- sefih
- prodigal, dissolute, debauched, dissipated
- sefih
- debauched
- sefih
- rakish
- sefih
- gay
- sefih
- {s} dissipated
- sefih
- lickerish
- sefih
- libertine
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of sefi̇h in Turkish Turkish dictionary
- (Hukuk) Zevk ve eğlenceye düşkün, parasını düşüncesizce harcayan
- (Osmanlı Dönemi) Zevk ve eğlenceye düşkün. Sefahete düşmüş. Malını düşünmeden harcayan
- sefih
- (Osmanlı Dönemi) helâl olmayan zevk ve eğlencelere düşkün, sefâlete düşmüş kimse
- sefih
- Zevk ve eğlenceye düşkün, uçarı: "İçer, kumar oynar, başına bir sürü sefih insan toplardı."- H. E. Adıvar
- sefih
- Zevk ve eğlenceye düşkün, uçarı
Related Terms
sefi̇h
Hyphenation
se·fi̇hResimler
History
Favorites