Turkish - Turkish
Definition of seb'în in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Yetmi
- SEB'ÎNE MERRE
- (Osmanlı Dönemi) Yetmiş defa
- SEB'
- (Osmanlı Dönemi) Bir kimseyi değnek veya kamçı ile dövmek
- SEB'
- (Osmanlı Dönemi) İçmek için şarap satın almak
- SEB'
- (Osmanlı Dönemi) Yakmak
- SEB'A SEMAVAT
- (Osmanlı Dönemi) Yedi kat gökler.Üçüncü Mes'ele: kelimesi hakkındadır.Ey arkadaş! Semavatın dokuz tabakadan ibaret olduğu, eski hikmetin hurafelerinden biridir. Onların o hurafe-vâri fikirleri, efkâr-ı âmmeyi istilâ etmişti. Hattâ bazı müfessirler, bazı âyetlerin zâhirini onların mezheblerine meylettirmişlerdir. Hikmet-i cedide ise, feza denilen şu boşlukta yalnız yıldızların muallâk bir vaziyette durmakta olduklarına kaildir. Bunların mezhebinden semavatın inkârı çıkıyor. Ve bu iki hikmetin birisi ifrata varmışsa da, öte
- SEB'ÛN
- (Osmanlı Dönemi) Bak: Seb'în
- seb
- Sami ve Arap kavimlerinin kutsal bir nitelik taşıdığına inandıkları yedi sayısı
- seb
- Yedi sayısı
- KA'SEB
- (Osmanlı Dönemi) Büyük karınlı, kalın
Related Terms
English - English
Definition of seb'în in English English dictionary
- SEB
- South Equatorial Band
- Seb
- A diminutive of the male given name Sebastian
- seb
- tal
- seb
- a form of staphylococcal enterotoxin that has been used as an incapacitating agent in biological warfare
- seb
- Slow Extracted Beam
- seb
- Scientific Equipment Bay
- seb
- Staphylococcus Enterotoxin Type B