Turkish - Turkish
Definition of sâbi̇' in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Fil, hınzır ve fâre sesi
- (Osmanlı Dönemi) Yavru sesi
- (Osmanlı Dönemi) (Sabi'a) Yedi, yedinci
- sabi
- Küçük çocuk (arapça kökenli)
- SABİ
- (Osmanlı Dönemi) Üç yaşını tamamlamayan erkek çocuk
- SABİ
- (Hukuk) Küçük erkek çocuk
- SABİ
- (Osmanlı Dönemi) Henüz süt emen çocuk
- SABİ
- (Osmanlı Dönemi) Büluğ çağına gelmemiş olan çocuk
- SÂBİ'AŞER
- (Osmanlı Dönemi) Onyedinci
- sabi
- Küçük çocuk
- sabi
- Ergenlik çağına ulaşmamış erkek çocuk
Related Terms
English - English
Definition of sâbi̇' in English English dictionary
- wabi-sabi
- A Japanese aesthetic that derives from imperfection and transience