Turkish - Turkish
Definition of ri̇kâb in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) (Rakabe. C.) Boyunduruk altında olanlar. Kullar, köleler
- (Osmanlı Dönemi) Boyun, ense kök
- (Osmanlı Dönemi) Büyük bir kimsenin huzuru, önü, makamı
- (Osmanlı Dönemi) Özengi
- rikab
- üzengi