Turkish - English
Definition of rezil in Turkish English dictionary
- contemptible
- vile
- abject
- infamous
Year 2011's most infamous expression is Kebab murders.
-2011 yılının en rezil ifadesi kebap cinayetleri'dir.
- lousy
- base
- terrible
- beneath contempt
- dissolute
- wretched
- unsavoury
- dreadful
- horrible
- despicable
- (Argo) ganof
- low-down
- hurly-burly
- mean
- ignominious
- villainous
- grovelling [Brit.]
- sweep
- flagrant
- outrageous
- stinking
- scandal
- crud
- disgraceful, scandalous, dissolute, shocking, infamous, ignoble, shameful, unsavoury; awful, terrible, dreadful, horrible, chronic, appalling, atrocious, beastly, abominable, lousy, rotten, putrid
- dishonorable
- dirty
- ignoble
- groveling
- sinner
- flagitious
- scandalous
- dishonourable [Brit.]
- rascal
- disreputable
- scoundrel
- shameful
- raffish
- low down
- {s} crappy
- {s} fucking
- grotty
- beastly
- turd
- abominable
- awful
- disgraceful
- atrocious
- monstrous
- putrid
- black guard
- chronic
- shabby
- low
- appalling
- tough
- rotten
- disgrace
He would rather die than disgrace himself.
-Kendini rezil etmektense ölmeyi tercih eder.
I would rather die than disgrace myself.
-Kendimi rezil etmektense ölmeyi tercih ettim.
- scruffy
- {s} shitty
- {s} dishonourable
- {s} grovelling
- rezil etmek
- guy
- rezil etmek
- chagrin
- rezil etmek
- make a fool of
- rezil etmek
- bring shame on
- rezil etmek
- mortify
- rezil etmek
- fuck up
- rezil etmek
- show somebody up
- rezil etmek
- ball up
- rezil olmak
- (deyim) fall into disgrace
- rezil olmak
- go to the dogs
- rezil olmak
- disgraced
- rezil olmak
- disgrace oneself
- rezil olmak
- (deyim) come unstuck
- rezil olmak
- to be ashamed
- rezil olmak
- be disgraced
- rezil olmak
- be fucked up
- rezil olmak
- be ashamed
- rezil olmak
- ashamed
- rezil etme
- pillory
- rezil etme
- disgracing
- rezil etmek
- to disgrace, to humiliate, to show sb up
- rezil etmek
- bring disgrace on smb
- rezil etmek
- put smb. to shame
- rezil etmek
- bitch [sl.]
- rezil etmek
- stultify
- rezil etmek
- wreck
- rezil etmek
- bitch up [sl.]
- rezil etmek
- ruin
- rezil etmek
- dishonour [Brit.]
- rezil etmek
- let down
- rezil etmek
- foul up
- rezil etmek
- fuck up [sl.]
- rezil etmek
- disgrace
I would rather die than disgrace myself.
-Kendimi rezil etmektense ölmeyi tercih ettim.
He would rather die than disgrace himself.
-Kendini rezil etmektense ölmeyi tercih eder.
- rezil etmek
- dishonor
- rezil etmek
- pillory
- rezil etmek
- ball up [sl.]
- rezil etmek
- attaint
- rezil etmek
- decry
- rezil etmek
- gibbet
- rezil etmek
- screw up [sl.]
- rezil etmek
- to disgrace
- rezil olmak
- to be disgraced
- rezil olmak
- to be disgraced, to disgrace oneself
- rezil olmak
- tomfool
- rezil olmuş
- downfallen
- rezil rüsva olmak
- for one's dirty laundry/the things one is ashamed of to be made public; to be greatly disgraced
- rezil etmek
- damn
- rezil etmek
- humiliate
- rezil olmak
- make an ass of oneself
- rezil olmak
- fall into obloquy
- rezil olmak
- abase oneself
- Kişiyi vezir eden de rezil eden de karısıdır
- (Atasözü) - A good wife is a good prize.- A cheerful wife is the joy of life
- ele güne rezil olmak
- to be embarrassed in the presence of others
- elâleme rezil etmek
- to pillory
- kendi kendini rezil etmek
- disgrace oneself
- kendini rezil etmek
- to make an exhibition of oneself
- kendini rezil etmek
- make an ass of oneself
- parasıyla rezil olmak
- to pay out money for something that turns out to be completely unsatisfactory, throw money down the drain
- rezil etmek
- {f} dishonour
- rezil etmek
- {f} shame
You've tried so hard to put me to shame, haven't you?
-Beni rezil etmek için çok çabaladın, değil mi?
- rezil etmek
- butcher
- rezil etmek
- bitch up
- rezil etmek
- screw up
- rezil etmek
- {f} bitch
- rezil olmak
- lose face
Because he didn't want to lose face, he refused my offer to help him.
-O rezil olmak istemediği için ona yardım etme önerimi reddetti.
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of rezil in Turkish Turkish dictionary
- Alçak, aşağılık
- Alçak, soysuz, aşağılık
- (Osmanlı Dönemi) alçak, âdî, utanmaz
- malamat
- REZİL
- (Osmanlı Dönemi) Alçak, adi, utanmaz, hayâsız, soysuz
- REZİL Ü RÜSVA
- (Osmanlı Dönemi) Kusur ve ayıpları meydana çıkarılmış, kepâze olmuş olan
- rezil etmek
- İsteyerek veya istemeyerek birini çok utanacak güç bir duruma sokmak
- rezil olmak
- Çok utanacak bir duruma gelmek
- birini rezil etmek
- İsteyerek veya istemeyerek birini çok utanacak güç bir duruma sokmak
Related Terms
rezil
Hyphenation
re·zilPronunciation
Resimler
History
Favorites