Turkish - English
Definition of rezi̇l in Turkish English dictionary
- rezil
- contemptible
- rezil
- vile
- rezil
- abject
- rezil
- infamous
Year 2011's most infamous expression is Kebab murders.
-2011 yılının en rezil ifadesi kebap cinayetleri'dir.
- rezil
- lousy
- rezil
- base
- rezil
- terrible
- rezil
- beneath contempt
- rezil
- dissolute
- rezil
- wretched
- rezil
- unsavoury
- rezil
- dreadful
- rezil
- horrible
- rezil
- despicable
- rezil
- (Argo) ganof
- rezil
- low-down
- rezil
- hurly-burly
- rezil
- mean
- rezil
- ignominious
- rezil
- villainous
- rezil
- grovelling [Brit.]
- rezil
- sweep
- rezil
- flagrant
- rezil
- outrageous
- rezil
- stinking
- rezil
- scandal
- rezil
- crud
- rezil
- disgraceful, scandalous, dissolute, shocking, infamous, ignoble, shameful, unsavoury; awful, terrible, dreadful, horrible, chronic, appalling, atrocious, beastly, abominable, lousy, rotten, putrid
- rezil
- dishonorable
- rezil
- dirty
- rezil
- ignoble
- rezil
- groveling
- rezil
- sinner
- rezil
- flagitious
- rezil
- scandalous
- rezil
- dishonourable [Brit.]
- rezil
- rascal
- rezil
- disreputable
- rezil
- scoundrel
- rezil
- shameful
- rezil
- raffish
- rezil
- low down
- rezil etmek
- guy
- rezil etmek
- chagrin
- rezil etmek
- make a fool of
- rezil etmek
- bring shame on
- rezil etmek
- mortify
- rezil etmek
- fuck up
- rezil etmek
- show somebody up
- rezil etmek
- ball up
- rezil olmak
- (deyim) fall into disgrace
- rezil olmak
- go to the dogs
- rezil olmak
- disgraced
- rezil olmak
- disgrace oneself
- rezil olmak
- (deyim) come unstuck
- rezil olmak
- to be ashamed
- rezil olmak
- be disgraced
- rezil olmak
- be fucked up
- rezil olmak
- be ashamed
- rezil olmak
- ashamed
- rezil etme
- pillory
- rezil etme
- disgracing
- rezil etmek
- to disgrace, to humiliate, to show sb up
- rezil etmek
- bring disgrace on smb
- rezil etmek
- put smb. to shame
- rezil etmek
- bitch [sl.]
- rezil etmek
- stultify
- rezil etmek
- wreck
- rezil etmek
- bitch up [sl.]
- rezil etmek
- ruin
- rezil etmek
- dishonour [Brit.]
- rezil etmek
- let down
- rezil etmek
- foul up
- rezil etmek
- fuck up [sl.]
- rezil etmek
- disgrace
He would rather die than disgrace himself.
-Kendini rezil etmektense ölmeyi tercih eder.
I would rather die than disgrace myself.
-Kendimi rezil etmektense ölmeyi tercih ettim.
- rezil etmek
- dishonor
- rezil etmek
- pillory
- rezil etmek
- ball up [sl.]
- rezil etmek
- attaint
- rezil etmek
- decry
- rezil etmek
- gibbet
- rezil etmek
- screw up [sl.]
- rezil etmek
- to disgrace
- rezil olmak
- to be disgraced
- rezil olmak
- to be disgraced, to disgrace oneself
- rezil olmak
- tomfool
- rezil olmuş
- downfallen
- rezil rüsva olmak
- for one's dirty laundry/the things one is ashamed of to be made public; to be greatly disgraced
- rezil
- {s} crappy
- rezil
- {s} fucking
- rezil
- grotty
- rezil
- beastly
- rezil
- turd
- rezil
- abominable
- rezil
- awful
- rezil
- disgraceful
- rezil
- atrocious
- rezil
- monstrous
- rezil
- putrid
- rezil
- black guard
- rezil
- chronic
- rezil
- shabby
- rezil
- low
- rezil
- appalling
- rezil
- tough
- rezil
- rotten
- Kişiyi vezir eden de rezil eden de karısıdır
- (Atasözü) - A good wife is a good prize.- A cheerful wife is the joy of life
- ele güne rezil olmak
- to be embarrassed in the presence of others
- elâleme rezil etmek
- to pillory
- kendi kendini rezil etmek
- disgrace oneself
- kendini rezil etmek
- to make an exhibition of oneself
- kendini rezil etmek
- make an ass of oneself
- parasıyla rezil olmak
- to pay out money for something that turns out to be completely unsatisfactory, throw money down the drain
- rezil
- disgrace
They felt disgraced by their son's wild behavior.
-Onlar, oğullarının vahşi davranışlarıyla kendilerini rezil hissettiler.
He disgraced himself by telling a lie.
-O bir yalan söyleyerek kendini rezil etti.
- rezil
- scruffy
- rezil
- {s} shitty
- rezil
- {s} dishonourable
- rezil
- {s} grovelling
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of rezi̇l in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Alçak, adi, utanmaz, hayâsız, soysuz
- REZiL
- Alçak, aşağılık
- rezil
- Alçak, soysuz, aşağılık
- rezil
- (Osmanlı Dönemi) alçak, âdî, utanmaz
- REZİL Ü RÜSVA
- (Osmanlı Dönemi) Kusur ve ayıpları meydana çıkarılmış, kepâze olmuş olan
- rezil etmek
- İsteyerek veya istemeyerek birini çok utanacak güç bir duruma sokmak
- rezil olmak
- Çok utanacak bir duruma gelmek
- Rezil
- malamat
- birini rezil etmek
- İsteyerek veya istemeyerek birini çok utanacak güç bir duruma sokmak