reislik

listen to the pronunciation of reislik
English - English

Definition of reislik in English English dictionary

reis
A chief, person with authority
reis
A common title in the East for a person in authority, especially the captain of a ship
reis
The word is used as a Portuguese designation of money of account, one hundred reis being about equal in value to eleven cents
Turkish - Turkish
Başkanlık: "Zavallı adam ihtiyarlıkta sürünmesin diye bir kulüp açarak reisliğini ona verdiler."- F. R. Atay
Küçük tekne kaptanlığı
Başkanlık
(Osmanlı Dönemi) NEZARET
REİS
(Osmanlı Dönemi) Baş, başkan
Reis
(Osmanlı Dönemi) RE'S
Reis
(Osmanlı Dönemi) SERGERDE
Reis
(Osmanlı Dönemi) PİR
Reis
(Osmanlı Dönemi) MEHTER
reis
Başkan, lider
reis
Küçük tekne kaptanı
reis
çok yargıçlı mahkemelerde, mahkeme başkanlığı yapan yargıç
reis
Başkan, lider: "İstanbul'un belediye reisi olmak çok şerefli, fakat hiç de heves edilecek bir şey değildir."- H. E. Adıvar
reislik
Favorites