Turkish - English
Definition of rei̇s in Turkish English dictionary
- reis
- warden
- reis
- (Askeri) skipper
- reis
- (Bilgisayar) commodore
- reis
- head
- reis
- person in charge, leader, head, chief; chairman; president
- reis
- chairman
- reis
- skipper (of a small fishing boat)
- reis
- chief
- reis
- head, chief; chieftain; president; skipper
- temel reis
- popeye
- turgut reis
- (Denizbilim) dragut
- reis
- headman
- reis
- moderator
- reis
- chieftain
- reis
- emir
Related Terms
English - English
Definition of rei̇s in English English dictionary
- reis
- A chief, person with authority
- reis
- A common title in the East for a person in authority, especially the captain of a ship
- reis
- The word is used as a Portuguese designation of money of account, one hundred reis being about equal in value to eleven cents
- reis effendi
- He was chancellor of the empire, etc
- reis effendi
- A title formerly given to one of the chief Turkish officers of state
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of rei̇s in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Baş, başkan
- reis
- Başkan, lider
- reis
- Küçük tekne kaptanı
- reis
- çok yargıçlı mahkemelerde, mahkeme başkanlığı yapan yargıç
- reis
- Başkan, lider: "İstanbul'un belediye reisi olmak çok şerefli, fakat hiç de heves edilecek bir şey değildir."- H. E. Adıvar
- reis-i cumhur
- Cumhurbaşkanı
- reis bey
- bakınız: başkan
- reis efendi
- bakınız: reisülküttap
- Reis
- (Osmanlı Dönemi) RE'S
- Reis
- (Osmanlı Dönemi) SERGERDE
- Reis
- (Osmanlı Dönemi) PİR
- Reis
- (Osmanlı Dönemi) MEHTER
- seydi ali reis
- Hint Okyanusu kaptanı olarak Portekiz korsanlarıyla başarılı savaşlar yapmış, denizciliğinin yanı sıra tarih, coğrafya, matematik ve denizcilik üzerine yazılmış yapıtlarıyla da tanınmış XVı. yüzyıl Osmanlı amirali
Related Terms
rei̇s
Hyphenation
re·i̇sResimler
History
Favorites