Turkish - Turkish
Definition of rebi̇b in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) (C.: Rebâib) Üvey oğul
- (Osmanlı Dönemi) Evde beslenen koyun. Müe: Rebibe
- rebib
- üvey
- rebib
- üvey erkek çocuğu
Related Terms
rebi̇b
Resimler
Favorites