Turkish - English
Definition of rabbânî in Turkish English dictionary
- rabbani
- divine, godly
- papaz aşai rabbani ayininde
- celebrant
- rabbani
- godly
- rabbani
- divine
- Aşai rabbani
- lord's supper
- Aşai rabbani ayini
- Holy Communion
- Aşai rabbani ayini
- the Blessed Sacrament
- Aşai rabbani ayini
- lord's supper
- Aşai rabbani ayini
- the Sacrament
- Aşai rabbani ayini
- the Holy Sacrament
- aşai rabbani
- bread and wine
- aşai rabbani
- liturgy
- aşai rabbani ayini
- mass
- aşai rabbani ayini
- Eucharist
- aşai rabbani ayini
- rite
- aşai rabbani ayini
- oblation
- aşai rabbani ayini ekmeği
- wafer
- aşai rabbani ayini ekmeği
- consecrated wafer
- aşai rabbani ayini müziği
- mass
- aşai rabbani ayininde ekmek ve şarap almak
- receive
- aşai rabbani ayininde incil okuyan kimse
- gospeller [Brit.]
- aşai rabbani ayininde kullanılan kap
- flagon
- aşai rabbani ayininde kullanılan metal tabak
- paten
- aşai rabbani ayininde kullanılan şarap kadehi
- chalice
- aşai rabbani ayininde ıncil okuyan kimse
- gospeler
- aşai rabbani ayinindeki ekmek ve şarap
- species
- aşai rabbani ayinindeki ekmek veya su
- kind
- aşai rabbani ayinini yönetmek
- celebrate
- aşai rabbani sofrası bezi
- altar cloth
- ölüm döşeğindekine verilen aşai rabbani
- viaticum
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of rabbânî in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Ârif-i Billâh olan, ilmi ile amel eden âlim
- (Osmanlı Dönemi) (Rabbaniye) Rabbe âit. Cenab-ı Hakk'a dair ve müteallik. İlâhî
- (Osmanlı Dönemi) Rabbe âit, Cenâb-ı Hakka dâir ve ilgili
- rabbani
- Kalbini ve fikrini Allah'a bağlamış ve sadece onunla meşgul olan
- rabbani
- Allah ile ilgili, Allah'a bağlı, ilâhî, Allah'tan gelen