rabıta

Turkish - English

Definition of rabıta in Turkish English dictionary

tie, bond; relation; order, system, method

tie, bond, connection, relation, link; affiliation, attachment

tie, fastening

nexus

order, orderliness, system, method

accolade

method

connexion

tie

vinculum

copula

Turkish - Turkish

Definition of rabıta in Turkish Turkish dictionary

Bağlayan şey, bağ

İki şeyi birbine bağlayan ip

Tarikatlarda müridin dervişe bağlılığı

Bağlayan şey, bağ: "Bu dünya öyle bir dünya ki, zengin ile fakir arasında kardeşlik rabıtaları bile kalmıyor."- R. N. Güntekin. İki şeyi birbine bağlayan ip. İlgi, ilişki: "Bu rabıtamı sizden gizlemek pek fazla azap veriyor, bu his beni tamamıyla değiştirdi, bambaşka bir insan yaptı."- P. Safa

Birbirini tutma, tutarlık

Düz döşenmiş parke

Düzen, sıra

İlgi, ilişki

Birbirine geçmeli tahtadan bir döşeme türü

Tarikatlarda müridin şeyhi aracılığıyla kalbini Allah'a bağlaması

(Osmanlı Dönemi) bağ, bağlayan, rabteden, bitiştiren

Related Terms

RABITA

(Hukuk) Bağlantı, düzen, tertip; bağlantıyı sağlayan tahta, ağaç

Hyphenation

ra·bı·ta