Turkish - English
Definition of politika in Turkish English dictionary
- (Hukuk) policy
Honesty is never the best policy.
-Dürüstlük asla en iyi politika değildir.
Federalist leaders denounced Jefferson's policy.
-Federalist liderler Jefferson'ın politikasını kınadı.
- politics
I am trying to understand the politics of my country.
-Ülkemin politikasını anlamayı deniyorum.
After the war, Ford entered politics.
-Savaştan sonra, Ford politikaya girdi.
- political line, political conduct, political policy
- behavior resembling that of a crafty politician, politicness, expediency
- politics; policy
- polity
- expedient
- politika belirleyici
- policy making
- politika bilimi
- political sciences
- politika danışmanı
- (Askeri) political advisor
- politika değerlendirme ziyareti
- (Askeri) policy assessment visit
- politika dışına çıkarmak
- depoliticize
- politika gütmek
- to follow (a certain) political line, pursue (a certain) political policy
- politika ile ilgilenmek
- politicize
- politika ile ilgisini kesmek
- depoliticize
- politika ile ilgisiz
- unpolitical
- politika koordinasyon komitesi; ana kontrol merkezi
- (Askeri) policy coordinating committee; primary control center
- politika tabanlı yönlendirme
- policy based routing
- politika yazarı
- publicist
- milli politika
- (Askeri) national policy
- toplumsal politika
- social policy
- dış politika
- Foreign policy
- Harekat, Plan ve Politika Merkezi
- (Askeri) Center for Operations, Plans, and Policy
- Savunma Bakanlığı Politika Müsteşarlığı
- (Askeri) (P) Office of the Under Secretary of Defense (Policy)
- Ulusal Güvenlik Konseyi Politika Koordinasyon Komitesi
- (Askeri) National Security Council Policy Coordinating Committee
- barışçı politika
- pacifism
Pacifism is an untenable ideology.
-Barışçı politika savunulamaz bir ideolojidir.
- bölgesel politika kriterleri
- (Hukuk) regional policy criteria
- bölücü politika yanlısı kimse
- little Englander
- din ve politika
- religion and politics
- dış politika amaçları
- (Hukuk) objectives of foreign policy
- dış politika danışmanı
- (Askeri) foreign policy advisor
- dış politika ile ilgili
- diplomatic
- dış politika stratejileri
- (Hukuk) strategies of foreign policy
- ekonomik politika
- economic policy
- etkin bölgesel politika
- (Hukuk) effective regional policy
- görsel-işitsel politika
- (Hukuk) audio-visual policy
- hileli politika
- fraudulent policy
- iktisadi politika
- political economy
- iç politika
- domestic policy
- kamu yararını gözeten politika
- public policy
- kilise destekli politika
- parish pump politics
- kötü politika
- impolicy
- nükleer silahların görevlendirilmesine yönelik politika yönergesi
- (Askeri) policy guidance for the employment of nuclear weapons
- ortak dış politika
- (Hukuk) common foreign policy
- performans ölçümü; politika muhtırası
- (Askeri) measure of performance; memorandum of policy
- sosyal politika
- (Hukuk) social policy
- sosyo-ekonomik politika
- (Ticaret) socio-economic policy
- televizyon ve politika
- television and politics
- uluslar arası politika
- (Hukuk) international policy
- umumi politika
- (Politika, Siyaset) general policy
- yayılmacı politika
- (Hukuk) expansionist policy
- ılımlı bir politika izleyen
- middle-of-the-road
- ılımlı dış politika
- (Hukuk) moderate foreign policy
- ılımlı politika yanlısı
- middle-of-the-road
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of politika in Turkish Turkish dictionary
- Devlet işlerini düzenleme ve yürütme sanatı, siyaset, siyasa: "Vergi yükünün adaletli ve dengeli dağılımı maliye politikasının sosyal amacıdır."- Anayasa
- Devlet işlerini düzenleme ve yürütme sanatı, siyaset, siyasa
- Yöntem: "Bir mirasyedi politikasıyla, birikmiş altını, el sürülmedik kaynaklarını har vurup harman savurdular."- N. Cumalı
- Bir hedefe varmak için karşısındakilerin duygularını okşamak, zayıf noktalarından veya aralarındaki uyuşmazlıklardan yararlanmak gibi yollarla işini yürütme: "Bana karşı kullandığı tehdit ve şantaj politikası güverte halkınca malumdu."- Y. K. Karaosmanoğlu
- Yöntem
- POLİTİKA
- (Hukuk) Siyaset; devlet işlerini yürütme ve yönetme; bir amaca varmak için izlenen yöntem
- POLİTİKA
- (Osmanlı Dönemi) İtl. Memleket işlerini idare için tutulan ölçülü yol. Siyaset
- politika yapmak
- Politika yoluyla bir işi çözümlemek istemek
- dış politika
- Bir devletin sınırları ötesindeki devletlere uyguladığı siyaset
- iç politika
- Bir devletin kendi sınırları içinde kamu işlerinin örgütlenmesine ve yönetime ilişkin uyguladığı siyaset
Related Terms
politika
Hyphenation
po·li·ti·kaPronunciation
Resimler
History
Favorites