Definition of past of quit in English Turkish dictionary
- quit
- {f} çıkmak
Sen çıkmak zorunda değilsin.
-You don't get to quit.
Çıkmak istediğinden emin misin?
-Are you sure you want to quit?
- quit
- gitmek
Şikayet etmeyi kes. Gitmek zorundasın.
-Quit complaining. You have to go.
Tom gitmek için pek hazır değil.
-Tom isn't quite ready to go.
- quit
- {f} vazgeçmek
Tom'un vazgeçmekten başka seçeneği yok.
-Tom has no choice but to quit.
Ivır zıvır yiyecek yemekten vazgeçmek için irade gücüne sahip olmadığım için kendimden nefret ediyorum.
-I hate myself for not having the will power to quit eating junk food.
- quit
- (Ticaret) ayrılma
İşinden ayrılmaya karar verdiğinden dolayı mutlu görünüyorsun.
-Now that you've decided to quit your job, you look happy.
Şirketten ayrılmam istendi.
-I've been asked to quit the company.
- quit
- (Kanun) boşaltmak
- quit
- çekip gitmek
- quit
- bırak,işi bırak
- quit
- vaz geçmek
- quit
- terketme
Terketmeyeceğim, ne söylersen söyle.
-I won't quit, no matter what you say.
- quit
- {f} bırakmak, vazgeçmek: He quit smoking cigarettes. Sigara içmekten vazgeçti./Sigarayı bıraktı
- quit
- be quits k
- quit
- {s} kurtulmuş
- quit
- (fiil) vazgeçmek, istifa etmek, çekilmek, ayrılmak, çıkmak, bırakmak, ödemek, paydos etmek [amer.], bitmek, sona ermek, boşaltmak (evi), tahliye etmek
- quit
- {s} serbest
- quit
- {f} (quit/--ted, --ting)
- quit
- {f} tahliye etmek
- quit
- {f} istifa etmek
O şirketten istifa etmek için kararını verdi.
-She's made up her mind to quit the company.
- quit
- (Askeri) BIRAKMAK, TERK ETMEK
- quit
- {s} arınmış
- quit
- arı