Turkish - English
Definition of padi̇şah in Turkish English dictionary
- padişah
- {i} sultan
There were so many mad sultans in the Ottoman Empire.
-Osmanlı imparatorluğunda birçok deli padişah vardı.
- padişah
- sov'ran
- padişah
- sovereign
- padişah
- padishah
- padişah
- (Ottoman) ruler, sultan
- padişah
- monarch
A monarch had six sons.
-Bir padişahın altı oğlu varmış.
- padişah
- padishah, sultan
- padişah sarayı
- Sultan Palace
- padişah
- ruler
- körlerin memleketinde şaşılar padişah olur
- (Atasözü) Among the blind the one-eyed is king
- körler memleketinde şaşılar padişah/baş olur
- (Atasözü) An inferior thing seems first-rate to those who have never known anything better
- çoban kulübesinde padişah rüyası görmek
- to have fantasies of luxury and power
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of padi̇şah in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) (Pâdşâh) f. Büyük hükümdar, sultan. Cihan sahibi. Zararı def' eden, ıslah eden, muslih
- padişah
- Osmanlı İmparatorluğunda devlet başkanına verilen unvan, hükümdar, sultan