Turkish - English
Definition of otoriteler in Turkish English dictionary
- authorities
- plural of authority
- Standard way subjects, personal names, corporations and series are used on bibliographic cataloging records An authority record states the way the name will be used in the catalog and provides cross-references to other reasonable variations that a library user might know
- the organization that is the governing authority of a political unit; "the government reduced taxes"; "the matter was referred to higher authorities"
- Basically, Authority Control is the practice of choosing a single entry to refer to something, and then using that entry consistently Most of our Authority Control will be sent to a vendor, but we will be able to search and display records from the local Authority File using the Authority Wizards in Workflows
- The major laws and rules governing the DOI Civil Rights programs
- otorite
- (Hukuk) authority
Tom is an authority on the subject.
-Tom konu hakkında bir otorite.
My elder brother is an authority on philosophy.
-Ağabeyim felsefesi üzerine bir otoritedir.
- otorite
- puissance
- otorite
- potentate
- otorite
- heavy hand
- otorite
- {i} arm
- otorite
- power
- otorite
- authority yetke, sulta, velayet
- otorite
- discipline
- otorite
- authority, power
- otorite
- control
- otorite
- domination
- otorite
- authorization
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of otoriteler in Turkish Turkish dictionary
- OTORİTE
- (Osmanlı Dönemi) Muhakemeleri veya doktrini umumiyetle doğru olarak kabul edilen ve bir sahada derinleşmiş olan şahıs veya eser
- OTORİTE
- (Hukuk) Yetki; egemenliği kullanma, buyurma kudreti
- OTORİTE
- (Osmanlı Dönemi) İdari veya siyasi iktidar
- OTORİTE
- (Osmanlı Dönemi) Fr. Kumanda etme hakkı, itaat ettirme iktidarı
- Otorite
- yetke
- otorite
- Siyasi veya idari güç
- otorite
- Yaptırma ya da yasak etme gücü
- otorite
- Yaptırma veya yasak etme, emretme, itaat ettirme hakkı veya gücü, yetke, sulta, velâyet
- otorite
- Çalışmalarıyla kendini kabul ettirmiş, başarılı kimse
- otorite
- Siyasi veya idari güç. Çalışmalarıyla kendini kabul ettirmiş, başarılı kimse
- otorite
- Yaptırma veya yasak etme, emretme, itaat ettirme hakkı veya gücü, yetke, sulta, velayet: "Sakarya zaferi ile gazi ve müşir Mustafa Kemal Paşa tam otoritesini elde etmiştir."- F. R. Atay
Related Terms
otoriteler
Hyphenation
o·to·ri·te·lerResimler
History
Favorites