Turkish - English
Definition of otori̇te in Turkish English dictionary
- otorite
- (Hukuk) authority
My elder brother is an authority on philosophy.
-Ağabeyim felsefesi üzerine bir otoritedir.
My brother's an authority on philosophy.
-Erkek kardeşim felsefe üzerine bir otoritedir.
- otorite
- puissance
- otorite
- potentate
- otorite
- heavy hand
- otorite
- authority yetke, sulta, velayet
- otorite
- discipline
- otorite
- authority, power
- otorite
- arm
- otorite
- power
- otorite
- control
- otorite
- domination
- otorite boşluğu
- (Askeri) authority gap
- otorite boşluğu
- (Askeri) vacuum of authority
- otorite gösterisi
- (Politika, Siyaset) act of sovereignty
- otorite karşıtı
- (Politika, Siyaset) anti-authoritarian
- otorite olmak
- be a whale at
- otorite ve yetki
- (Askeri) authority and jurisdiction
- otorite yanlısı
- authoritarian
- geleneksel otorite
- (Pisikoloji, Ruhbilim) traditional authority
- yetkili otorite
- (Politika, Siyaset) competent authority
- bağımsız idari otorite
- (Kanun) Independent regulatory agency
- otoriteler
- authorities
- fonksiyonel otorite
- (Ticaret) functional authority
- idari otorite
- (Denizbilim) management authority
- karizmatik otorite
- (Pisikoloji, Ruhbilim) charismatic authority
- otorite
- authorization
- sivil otorite
- civil authority
- tekrar otorite kullanmak
- reassert
- yüksek otorite
- supreme authority
- üçlü otorite
- triumvirate
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of otori̇te in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Muhakemeleri veya doktrini umumiyetle doğru olarak kabul edilen ve bir sahada derinleşmiş olan şahıs veya eser
- (Hukuk) Yetki; egemenliği kullanma, buyurma kudreti
- (Osmanlı Dönemi) İdari veya siyasi iktidar
- (Osmanlı Dönemi) Fr. Kumanda etme hakkı, itaat ettirme iktidarı
- otorite
- Siyasi veya idari güç
- otorite
- Yaptırma ya da yasak etme gücü
- otorite
- Yaptırma veya yasak etme, emretme, itaat ettirme hakkı veya gücü, yetke, sulta, velâyet
- otorite
- Çalışmalarıyla kendini kabul ettirmiş, başarılı kimse
- otorite
- Siyasi veya idari güç. Çalışmalarıyla kendini kabul ettirmiş, başarılı kimse
- otorite
- Yaptırma veya yasak etme, emretme, itaat ettirme hakkı veya gücü, yetke, sulta, velayet: "Sakarya zaferi ile gazi ve müşir Mustafa Kemal Paşa tam otoritesini elde etmiştir."- F. R. Atay
- Otorite
- yetke
Related Terms
English - Turkish
Definition of otori̇te in English Turkish dictionary
- bağımsız idari otorite
- (Kanun) Hem siyasi iktidarlardan hem de sermaye gruplarından bağımsız olarak faaliyet gösteren, mali ve idari özerkliği bulunan Telekomünikasyon kurumu, rekabet kurulu gibi otoriteler