ostracized person; one who has been rejected

listen to the pronunciation of ostracized person; one who has been rejected
English - Turkish

Definition of ostracized person; one who has been rejected in English Turkish dictionary

outcast
dışlanmış kimse
outcast
{i} toplum dışına itilmiş kimse; aforoz edilmiş/kovulmuş kimse
outcast
aforoz edilmiş
outcast
kovulmuş
outcast
toplumdan dışlanmış
outcast
toplumdan atılmış
outcast
{s} toplumdan kovulmuş
outcast
{i} serseri

Tom bir serseri gibi hissetti. - Tom felt like an outcast.

O insanlar arasında kendimi bir serseri gibi hissettim. - I felt like an outcast among those people.

outcast
{s} kimsesiz

Hem Tom hem de Mary kendilerini kimsesiz gibi hissettiler. - Tom and Mary both felt like outcasts.

outcast
{s} toplum dışına itilmiş; aforoz edilmiş/kovulmuş
outcast
mahrum bırakılmış
outcast
toplumdan atılmış kimse
outcast
{i} kimsesiz tip
outcast
dışlanmış

Tom bir dışlanmış gibi hissettiğini söyledi. - Tom said he felt like an outcast.

Hem Tom hem de Mary kendilerini dışlanmış gibi hissettiler. - Both Tom and Mary felt like outcasts.

English - English
{i} outcast
ostracized person; one who has been rejected
Favorites