opposition of action; counteraction or contrariety of things or principles

English - Turkish

Definition of opposition of action; counteraction or contrariety of things or principles in English Turkish dictionary

Related Terms

antagonism

uzlaşmazlık

antagonism

karşı çıkma

antagonism

{i} zıtlık

antagonism

(Botanik, Bitkibilim,Pisikoloji, Ruhbilim) antagonizma

antagonism

hasımlık

antagonism

(Denizbilim) karşıt etkinlik

antagonism

kin

antagonism

düşmanlık

antagonism

{i} husumet, kin, düşmanlık

antagonism

(Tıp) Çenede bir taraf, alt ve üst dişlerin birbirleriyle karşılaşması

antagonism

{i} antagonizm

antagonism

(Tıp) Zıt tesir (kaslar, ilaçlar veya organizmalar arasında)

antagonism

(Tıp) Karşılıklı etki, antagonizma

antagonism

{i} rekabet

antagonism

zıddiyet

English - English

Definition of opposition of action; counteraction or contrariety of things or principles in English English dictionary

antagonism

Hyphenation

op·po·si·tion of action; coun·ter·ac·tion or con·tra·ri·e·ty of things or principles