Definition of one who travels, especially to distant lands in English Turkish dictionary
- traveller
- {i} seyahat eden kimse
- traveler
- {i} seyahat eden kimse
- traveler
- bkz.traveller
- traveller
- seyahat eden
- traveller
- yolcu
Ve yolcular onu hatırlıyor mu?
-And do the travellers remember him?
- traveler
- {i} pazarlamacı [brit.]
- traveler
- {i} seyyah
- traveler
- {i} gezgin
Kafaları karışmış gezginler yanlış şehre doğru yöneldiklerini fark ettiler.
-The confused travelers realized they were headed toward the wrong town.
Gezgin bana yol sormak için durdu.
-The traveler stopped to ask me the way.
- traveler
- {i} yolcu
Turistler karanlıktan önce yolculuklarını bitirmeli.
-Travelers should finish their journey before dark.
O, yolcuya yiyecek ve giyecek sağladı.
-She provided the traveler with food and clothing.
- traveler
- {i} yolcu, seyyah, gezgin, gezmen
- traveler
- {i} (gezici) satış temsilcisi
- traveller
- {i} gezgin
Ben yalnızca ruhun saflığını arayan bir gezginim.
-I am just a traveller who seeks the purity of the soul.
Ben çok gezgin değilim.
-I am not much of a traveller.
- traveller
- {i} pazarlamacı [brit.]
- traveller
- i., İng., bak. traveler
- traveller
- pazarlamacı
- traveller
- {i} seyyah
Evliya Çelebi 17. yüzyılda yaşamış bir Türk seyyahıdır.
-Evliya Celebi was a Turkish traveller who lived in the 17th century.
Yabancı bir arazi yok; yalnızca yabancı olan seyyah budur.
-There is no foreign land; it is the traveller only that is foreign.