Definition of one who opposes; an adversary; an antagonist; a foe in English Turkish dictionary
- opponent
- muhalif
Acımasız hükümetler sık sık siyasi muhaliflerini cezaevine sokarlar.
-Tyrannical governments frequently put their political opponents in prison.
Birçok muhalif Sibirya'ya gönderildi.
-Many opponents were sent to Siberia.
- opponent
- {i} rakip
O, rakiplerine göre cömerttir.
-He is generous to his opponents.
Onlar onun rakiplerini tehdit etme tarzını beğenmediler.
-They did not like the way he threatened his opponents.
- opponent
- {s} karşıt
Karşıtlar genetik mühendisliği bitkilerin çapraz döllenme yapabileceğini ve diğer bitkilere zarar verebileceğini söylüyorlar.
-Opponents say genetically engineered crops can cross-pollinate and damage other crops.
- opponent
- {s} karşı
Lincoln eski siyasi rakibini karşıladı.
-Lincoln welcomed his old political opponent.
Aday rakibi karşısında vahşi suçlamalar yaptı.
-The candidate made wild accusations against his opponent.
- opponent
- karşıki
- opponent
- (Dilbilim) karşıtdaş
- opponent
- (Dilbilim) karşıçıkan
- opponent
- {s} zıt
- opponent
- {i} düşman
- opponent
- (Askeri) MUHALİF, RAKİP
- opponent
- {i} karşı taraf
- opponent
- {i} aleyhtar
Related Terms
Definition of one who opposes; an adversary; an antagonist; a foe in English English dictionary
- opponent