Definition of one who opposes; an adversary; an antagonist; a foe in English Turkish dictionary
- opponent
- muhalif
Kölelik muhaliflerinin çoğu oy vermedi.
- Most opponents of slavery did not vote.
Birçok muhalif Sibirya'ya gönderildi.
- Many opponents were sent to Siberia.
- opponent
- {i} rakip
Partide,onun politik rakiplerinden biri onu birçok misafirin önünde küçük düşürdü.
- At the party, one of his political opponents humiliated him in the presence of many guests.
O, rakiplerine göre cömerttir.
- He is generous to his opponents.
- opponent
- {s} karşıt
Karşıtlar genetik mühendisliği bitkilerin çapraz döllenme yapabileceğini ve diğer bitkilere zarar verebileceğini söylüyorlar.
- Opponents say genetically engineered crops can cross-pollinate and damage other crops.
- opponent
- {s} karşı
Onun rakibine karşı bir şansı yok.
- He doesn't stand a chance against his opponent.
Karşıtlar genetik mühendisliği bitkilerin çapraz döllenme yapabileceğini ve diğer bitkilere zarar verebileceğini söylüyorlar.
- Opponents say genetically engineered crops can cross-pollinate and damage other crops.
- opponent
- karşıki
- opponent
- (Dilbilim) karşıtdaş
- opponent
- (Dilbilim) karşıçıkan
- opponent
- {s} zıt
- opponent
- {i} düşman
- opponent
- (Askeri) MUHALİF, RAKİP
- opponent
- {i} karşı taraf
- opponent
- {i} aleyhtar
