one who objects to

English - Turkish

Definition of one who objects to in English Turkish dictionary

Related Terms

opponent

muhalif

Kölelik muhaliflerinin çoğu oy vermedi. - Most opponents of slavery did not vote.

Kamuoyu, destekçiler ve muhalifler olarak keskin bir şekilde bölündü. - Public opinion has been sharply divided into supporters and opponents.

opponent

{i} rakip

O, rakiplerine göre cömerttir. - He is generous to his opponents.

Onlar iyi rakiplerdi. - They were good opponents.

opponent

{s} karşıt

Karşıtlar genetik mühendisliği bitkilerin çapraz döllenme yapabileceğini ve diğer bitkilere zarar verebileceğini söylüyorlar. - Opponents say genetically engineered crops can cross-pollinate and damage other crops.

opponent

{s} karşı

Aday rakibi karşısında vahşi suçlamalar yaptı. - The candidate made wild accusations against his opponent.

Lincoln eski siyasi rakibini karşıladı. - Lincoln welcomed his old political opponent.

opponent

karşıki

opponent

(Dilbilim) karşıtdaş

opponent

(Dilbilim) karşıçıkan

opponent

{s} zıt

opponent

{i} düşman

one who objects

aleyhtar

opponent

(Askeri) MUHALİF, RAKİP

opponent

{i} karşı taraf

opponent

{i} aleyhtar

English - English

Definition of one who objects to in English English dictionary

opponent

Turkish pronunciation

hwʌn hu ıbceks tı

Pronunciation

/ˈhwən ˈho͞o əbˈʤeks tə/ /ˈhwʌn ˈhuː əbˈʤɛks tə/