one who holds a public office

English - Turkish

Definition of one who holds a public office in English Turkish dictionary

Related Terms

officer

{i} memur

Noktada on polis memuru vardı. - There were ten police officers on the spot.

O, bir polis memuru oldu. - She became a police officer.

officer

subay

Donanma subayları beyaz üniformalar giyer. - Officers of the navy wear white uniforms.

Onlar subay olmuşlardı. - They had become officers.

officer

(Askeri) SUBAY: Silahlı kuvvetlerin herhangi birinde subaylık veya astsubaylık niteliğini haiz şahıs. Ayrıca bakınız: "commissioned officer"

functionary

gorevli

functionary

memur

officer

görevli

Tom baş uyum görevlisi. - Tom is the chief compliance officer.

Görevli memur arkasından yaşlı bir adamın geldiğini hissetti. - The police officer on duty sensed an elderly man coming up behind him.

officer

nöbetçi subay

officer

officer of the day o günün komutanı

officer

zabit

officer

filo komutanı

officer

health officer sağlık memuru

functionary

i memur

functionary

{i} görevli

functionary

{i} işlevleri olan kimse

English - English

Definition of one who holds a public office in English English dictionary

{n} functionary

officer

public man

Hyphenation

one who holds a pub·lic of·fice

Turkish pronunciation

hwʌn hu hōldz ı pʌblîk ôfıs

Pronunciation

/ˈhwən ˈho͞o ˈhōldz ə ˈpəblək ˈôfəs/ /ˈhwʌn ˈhuː ˈhoʊldz ə ˈpʌblɪk ˈɔːfəs/