one who has a personal knowledge of something

English - Turkish

Definition of one who has a personal knowledge of something in English Turkish dictionary

Related Terms

witness

{f} tanık olmak

witness

şahadet etmek

witness

kanıtlamak

witness

delil

witness

göstermek

witness

{i} tanık

O, kazaya tanıklık etti. - He witnessed the accident.

O cinayete tanıklık etti. - He witnessed the murder.

witness

{i} şahit

Tom geride hiç şahit bırakmadı. - Tom left no witnesses behind.

Yakındaki bir okulda birçok çocuk uçak kazasına şahit oldu. - Many children at a nearby school witnessed the plane crash.

witness

{f} şahitlik etmek

witness

i. tanık, şahit. f

witness

tanıt

witness

{f} kabul etmek

witness

{i} tanıklık

O, kazaya tanıklık etti. - He witnessed the accident.

Biz bildiğimizi söylüyoruz, gördüğümüze tanıklık ediyoruz; sizler ise bizim tanıklığımızı kabul etmiyorsunuz. - We speak that we do know, and testify that we have seen; and ye receive not our witness.

witness

{f} onaylamak

witness

şehadet etmek

witness

witness box witness stand tanık kürsüsü

witness

(fiil) şahit olmak, tanık olmak, şahitlik etmek, sahne olmak, onaylamak, kabul etmek

English - English

Definition of one who has a personal knowledge of something in English English dictionary

witness

As a witness to the event, I can tell you that he really said that.

Hyphenation

one who has a per·son·al knowl·edge of some·thing

Turkish pronunciation

hwʌn hu hız ı pırsînîl nälıc ıv sʌmthîng

Pronunciation

/ˈhwən ˈho͞o həz ə ˈpərsənəl ˈnäləʤ əv ˈsəmᴛʜəɴɢ/ /ˈhwʌn ˈhuː həz ə ˈpɜrsɪnɪl ˈnɑːləʤ əv ˈsʌmθɪŋ/