English - Turkish
Definition of one who engages in any affair of his own free will; a volunteer in English Turkish dictionary
- voluntary
- gönüllü
Bu örgüt tamamen gönüllü bağışlara dayanmaktadır.
-This organization relies entirely on voluntary donations.
Şirket insanların gönüllü olarak istifa etmeleri için yalvardı.
-The company appealed for people to take voluntary resignation.
- voluntary
- {s} isteyerek yapılan
- voluntary
- {s} fahri
- voluntary
- {i} isteyerek yapılan şey
- voluntary
- {i} istemli hareket
- voluntary
- (Kanun) karşılıksız
- voluntary
- kendiliğinden yapılan
- voluntary
- istençli
- voluntary
- (Kanun) ivazsız
- voluntary
- isteğe bağlı
Bağışlar isteğe bağlıdır.
-Donations are voluntary.
- voluntary
- ihtiyar
- voluntary
- iradi
- voluntary
- {s} kasıtlı
- voluntary
- kilisede ayin başlamadan önce veya bittikten sonra org solosu
- voluntary
- (Tıp) İradi, ihtiyari, istemli gönüllü
- voluntary
- hür
- voluntary
- ihtiyari hareket
Related Terms
English - English
Definition of one who engages in any affair of his own free will; a volunteer in English English dictionary
- voluntary
one who engages in any affair of his own free will; a volunteer
Hyphenation
one who engages in a·ny af·fair of his own free will; a vol·un·teerPronunciation
Resimler
Favorites