English - Turkish
Definition of one who comes from a foreign land; a foreigner in English Turkish dictionary
- stranger
- {i} yabancı
Bir köpek yabancılara havlar.
-A dog barks at strangers.
Bir köpek yabancılara havlar.
-A dog will bark at strangers.
- stranger
- el
- stranger
- yaban
Bir köpek yabancılara havlar.
-A dog barks at strangers.
Bir yabancı omzuma arkadan dokundu. Beni başka birisiyle karıştırmış olmalı.
-A stranger tapped me on the shoulder from behind. He must have mistaken me for someone else.
- stranger
- dışarıdan gelen kimse
- stranger
- bir işin yabancısı veya acemisi
- stranger
- {i} acemi
- stranger
- (Askeri) (BEARING, DISTANCE, ALTITUDE) "STRANGER" KODU: Hava önlemede "size göre yönü, mesafesi ve irtifaı belirtilen şekilde olan kimliği belirsiz uçak" anlamına gelen kod
- stranger
- {i} işin yabancısı
- stranger
- hakkı olmadan bir işe karışan kimse
Related Terms
English - English
Definition of one who comes from a foreign land; a foreigner in English English dictionary
- stranger
one who comes from a foreign land; a foreigner
Hyphenation
one who co·mes from a for·eign land; a for·eign·erPronunciation
Resimler
Favorites