English - Turkish
Definition of one who, or that which, ejects or dispossesses in English Turkish dictionary
- ejector
- çıkarıcı
- ejector
- (Avcılık) ecektör
- ejector
- fışkırtıcı
- ejector
- dışarı atan
- ejector
- fıskiye
- ejector
- püskürtücü
- ejector
- fıskıye
- ejector
- ejektör
- ejector
- (Askeri) FIRLATMA İSKEMLESİ: Uçakta bir kaza halinde, pilotu dışarı fırlatan tertibat
- ejector
- {i} boşaltıcı
- ejector
- {i} tahliye ettiren
- ejector
- {i} atan şey
- ejector
- (İnşaat) sürgü, boşaltıcı, itici
- ejector
- çıkarma aygıt
- ejector
- i., mak. fışkırtıcı, ejektör
Related Terms
English - English
Definition of one who, or that which, ejects or dispossesses in English English dictionary
- ejector
one who, or that which, ejects or dispossesses
Pronunciation
Resimler
History
Favorites